Scena Główna
Historia człowieka, który był jak Polska!
Muzyczny spektakl o Polsce lat 80. i 90., transformacji, Solidarności, Wałęsie i ówczesnych zmianach społeczno-obyczajowych. Dla wielu obywateli i obywatelek był to czas rozczarowania demokracją, drastyczną polityką ekonomiczną Balcerowicza, co w konsekwencji doprowadziło do zwycięstwa i powrotu „postkomunistów”.
Głównym bohaterem jest muzyk, akordeonista, kolega KAZIKA który w wielkim monologu spowiedzi rozprawia się z tamtym okresem fonograficznych złodziei, zakrapianych wieczorów, życia muzyków i romansów z polityką. Za oprawę muzyczną posłużą m.in piosenki legendarnej grupy KULT i KAZIKA.
Dramat „Kazik, ja tylko żartowałem” napisany został przez jednego z najlepszych polskich prozaików i felietonistów, laureata Paszportu Polityki, finalistę Nagrody Literackiej Nike oraz Nagrody Literackiej Europy Środkowej „Angelus”, Ziemowita Szczerka. Tekst, napisany na specjalne zamówienie naszego Teatru, opowiada o losach ówczesnych grup punkowych i rockowych oraz rodzących się gwiazdach estrady, którzy przez kolejne dekady wyznaczali trendy w polskiej muzyce.
Scenariusz: Ziemowit Szczerek / Reżyseria: Piotr Sieklucki/ Scenografia, kostiumy: Łukasz Błażejewski / Asystentka scenografa: Natalia Cikowska/ Kierownictwo muzyczne: Paweł Harańczyk/ Wideo: Red Noses Production House
Czas trwania spektaklu: 110 minut bez przerwy
RECENZJE
__________________
Spektakl bierze udział w 27. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.

Obsada
Stanisław
Mariola
Marcin na klawiszu
Marcin na trąbce i basie
Marcin na gitarze
Marcin na perkusji