Karolina Szczypek – „Taktyki upokorzenia”
Karolina Szczypek – studentka IV roku reżyserii na Wydziale Reżyserii warszawskiej Akademii Teatralnej. Absolwentka Filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Jej pierwszoroczna etiuda „Tatarak/Marta” na podstawie opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza „Tatarak” oraz dzienników tego samego autora została pokazana na wielu festiwalach, m.in.: Opolskich Konfrontacjach Teatralnych, International Theatre School Festival w Warszawie, Forum Młodej Reżyserii w Krakowie. Brała udział w programie stypendialnym dla dramaturgów w Instytucie Adama Mickiewicza w Warszawie. Przygotowywała czytania performatywne m.in. w: Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu, Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, Teatrze im. J. Kochanowskiego w Opolu. Stale współpracuje z Fundacją Jazdaa Polska zajmującą się popularyzacją działań z pogranicza teatru, tańca oraz sztuk performatywnych. Asystowała Ewelinie Marciniak przy spektaklach: „Śmierć i dziewczyna”, „Leni Riefenstahl. Epizody niepamięci” oraz „Księgi Jakubowe”. Ostatnio odbywała asystenturę przy spektaklu Krystiana Lupy „Capri. Wyspa uciekinierów” w Teatrze Powszechnym w Warszawie. W lipcu 2019 roku zakończyła wielomiesięczną pracę badawczo-artystyczną ze Stowarzyszeniem Sztuka Nowa, której osią tematyczną były trzy zagadnienia: ekologia, technologia oraz społeczeństwo. Finałem projektu był szereg pokazów performatywnych o charakterze site-specific.
Projekt Taktyki upokorzenia porusza temat mobbingu i tego jak zmienia się ciało osoby przeżywającej sytuację przemocy werbalnej bądź niewerbalnej. Ważnym punktem odniesienia przy obserwacji procesu zmian w ciele mobbingowanym będzie bioenergetyka Alexandra Lowena. W pierwszym etapie działania zatrudnię się w różnych miejscach pracy w celu zebrania materiału badawczego wychodzącego poza mobbing w moim środowisku zawodowym. Codzienną praktyką podczas tego etapu będzie zapis dziennikowy oraz prowadzenie obserwacji na temat przemocy w relacji podwładny – przełożony i ewentualna interwencja słowna przy zaobserwowaniu przekroczeń psychicznych bądź fizycznych. Podczas drugiego etapu chciałabym zaprosić na szereg warsztatów anty mobbingowych prowadzonych przez specjalistów. Warsztaty będą miały charakter egalitarny i otwarty. W trzecim etapie pracy, wraz z osobami, które będą chciały opowiedzieć o swoich przeżyciach ( zaproszonymi podczas półrocznej pracy badawczej albo warsztatów) związanych z doświadczeniem bycia mobbingowanym będziemy pracowali nad skonstruowaniem działania scenicznego, które przedstawimy widowni.